Mogethin!
Hallo in Yapees! Vanuit het mooie eiland Yap in Micronesië schrijf ik deze 2e blog. Ik heb er erg naar uit gekeken om hier te zijn. Warmte, rust, even niets hoeven. En wat doen we? Gelijk de eerste dagen volproppen met allerlei activiteiten! Dat heb ik later teruggedraaid. Eerst even relaxen en vooral de jetlag te boven komen! Want vooralsnog draaien we nog op westerse tijden waardoor we maar een paar uurtjes per nacht slapen en overdag als halve zombie wakker proberen te blijven…
Na een paar dagen in Taipei zijn we doorgevlogen naar Guam, Micronesië. Hier moeten we een paar uur overbruggen tot we doorvliegen naar Yap. Guam is een Amerikaans eiland, veroverd tijdens WWII. Er zit een grote luchtmacht/marine basis dat Amerika een mooi uitvalsbasis aan deze kant van de aarde geeft. En het eiland is van de Amerikaanse gebruiken doordrenkt. Van de auto’s, tot de typische zonnebrillen, het accent, tot de hoge resort achtige gebouwen en de grootste winkel van het eiland is K-mart!
Guam is niet voor ons weggelegd
Er is weinig openbaar vervoer in Guam en de taxi’s zijn duur. We hebben echter 8 uur de tijd en konden onze backpack al inchecken voor de volgende vlucht. Dus we besloten te gaan lopen om zo toch iets van het eiland te gaan zien. Al snel bleek het terrein echter dood te lopen en veel andere stoepen waren er niet. Om nou langs de doorgaande weg te gaan lopen…. Vanuit het busbedrijf dat daar gevestigd is kwam een busje aanrijden en de chauffeur bood ons een lift aan naar de K-mart! Vanaf daar is het nog een klein stukje naar het strand. Relaxed!! Dus een paar boodschappen gedaan (weinig vers fruit en groenten hier trouwens) en richting het strand gelopen. Daar zijn we voor het eerst de zee in gesprongen! Helaas begon het al snel keihard te regenen dus hebben we de bar van het hotel naast het strand opgezocht.
Het lijkt alsof er voornamelijk Aziatische toeristen zijn, iets wat de taxichauffeur ook al vertelde. Verder valt er eigenlijk niets noemenswaardig te vertellen over dit deel van Micronesië. Er waren een handjevol restaurants die nagenoeg leeg waren. De Shrimp-tent zag er nog het beste uit dus hebben we daar een hapje gegeten en zijn weer richting het vliegveld gelopen. Daar hebben we tot onze vlucht zitten laptoppen en bloggen. Over Guam dus geen reistips. Niet ons eiland vanwege de hoge Amerikaanse invloed: er is weinig eigen cultuur zichtbaar. We zijn natuurlijk ook niet overal geweest dus geheel objectief is het niet. Het verbaast ons wel dat er zo weinig te doen is op Guam rondom het vliegveld, aangezien het voor veel vluchten een overstap locatie van een paar uur is. Het voelt echt als een gemiste kans dat er geen shuttle rijdt of een strandtent is waar je een paar uurtjes kunt vertoeven.
Yap!
Maar dan komen we midden in de nacht aan op het eiland Yap (de westelijkste deelstaat van Micronesië). Hier mogen we eindelijk eens achteraan de kortste rij aansluiten: die van de toeristen 🙂 Als je langs de douane gaat krijg je van een lokaal meisje in traditionele outfit een bloemenslinger omgehangen als welkom. Vervolgens komen de koffers en andere bagage voorrijden en lijkt het of alle import cargo en winkelvoorraden hier ook gewoon tussen zitten. Een jongen met een speaker draait harde oude muziek en de douane officier zit al met betel nut in zijn mond. We worden opgehaald door Ben, de eigenaar van onze guesthouse, Yap Bayside Inn. Thuis krijgen we de volle tour, we zijn de enige logees in het grote nieuwe huis met 10 kamers en 5 badkamers. De keuken mogen we gewoon gebruiken en er is voldoende buitenruimte in de zon of schaduw. Er is zelfs een trap om het water in te gaan. We zijn nog klaarwakker maar besluiten toch maar te gaan slapen. Morgen gelijk duiken?
Rondje Colonia
De volgende ochtend zijn we nog redelijk op tijd wakker en beneden staat de koffie al klaar. We lopen daarna gelijk naar buiten om alles om ons heen te gaan zien. We zitten in het hoofdstad van het eiland en overal dichtbij. Het Manta Ray Bay Resort overheerst in het dorpje, als grootste hotel met een grote ouderwetse boot voor de bay waarin het restaurant gevestigd is. Timothy heeft al contact met hun duikschool Yap Divers gehad voor het duiken, dus dat is de eerste stop. Ik wil mijn PADI advanced halen en krijg gelijk het boek mee. We zijn nog draaierig van de slaap dus de dag erna doen we pas de eerste duik. Eerst lopen we het industrieterrein op, langs het zakelijk district, rondom de lagoon, bezoeken het tourist visitor bureau, even naar het zwembad van een ander resort kijken, steken door het openluchtmuseum terug richting Manta Ray. Dan begint het zo hard te regenen dat we schuilen in de Yap Square Market waar nog een duikclub blijkt te zitten. Dit is de local owned dive shop Beyond the reef en ook goed aangeschreven. Om beide uit te proberen en zo goed te kunnen beoordelen, spreken we met hen ook een duikdag af. Zo, Colonia = check. Tijd voor een biertje op de boot 🙂 Dit klinkt alsof we een dag bezig zijn geweest maar het is zo klein dat we er zo doorheen zijn. Een dag later denk ik dat we 70% van de toeristen op Yap al gezien of gesproken hebben, zo’n 15 van de 20 die nu op Yap zijn.. Het is echt heel klein en rustig.
Minder toerisme
Volgens de locals is het tegenwoordig zo rustig omdat het aantal vluchten naar Yap verminderd is en ze ook nog eens op heel vervelende tijden vliegen. United vliegt 1x per week midden in de nacht en er is 1 vlucht van Caroline Island Air vanaf Palau. Dat laatste was onduidelijk, wij dachten dat ze gestopt waren: Caroline Island Air reageerde ook niet op mails van ons. Tijdens ons verblijf stonden er echter toch ineens op een niet-United-vliegdag weer nieuwe toeristen op de Manta Ray boot. Zij kwamen vanaf Palau, terwijl uit onze zoektocht niet bleek dat dit een mogelijkheid was. Zo onduidelijk is het dus om een trip te plannen 🙂 Tot 2 jaar geleden zat het hotel van 35 kamers nog wel eens vol, maar sinds de verminderde vluchten ondernemen minder mensen deze stap. Echt jammer want hoewel het lekker rustig is gun je de mensen hier wel een iets drukkere toeristenstroom.
De natuur op Yap, Micronesië
We hebben inmiddels met beide duikclubs gedoken: in totaal 6 duiken van rond een uur en het is heel erg gaaf! Wat een mooie omgeving onder water. Ik heb vorig jaar mijn PADI Open Water gehaald in Egypte. Daar lag de zee vol met spullen, rotzooi, afval en gecreëerde plekjes voor duikers zoals een frame in de vorm van een paard dat al overgroeide met wieren en koraal. Daarnaast lag dan weer een half gebedskleedje en veel ander afval. Ook de toestand van het koraal was achteruit aan het gaan. Daarnaast waren de kleuren van het koraal niet zo aanwezig als hier op Yap. Ik heb pas 1 draadje in mijn duikpak meegenomen, meer afval heb ik nog niet gezien en dat is heel fijn. In tegenstelling hiervan liepen we de eerste dag even bij een ander resort naar binnen voor een check van het zwembad. Daar op één van de trappen kwamen een we landkrab tegen. Behoorlijke jongen, beetje rozig van kleur met een mooi bijpassend roze plastic flesje…….. Later hoorden we van een andere dame dat zij er ook al eentje had gezien met een medicijnpotje. Waar ze hier misschien in het kader van duurzaamheid ook eens iets mee moeten zijn de oude auto’s. Die schuiven ze naar de kant van de weg, beetje wegmoffelen in het groen. Zie je bijna niets meer van. Verder valt het gelukkig nog mee met afval in de straten. Het enige dat je overal (maar echt overal) ziet zijn uitgespuugde betel nuts, die een beetje lijken op de bruine draden om een kokosnoot heen. Als ze daar iets op verzinnen zouden de straten er goed uitzien. Gelukkig is dit wel een natuurlijk product, maar als iedereen erop kauwt en er tussen de 15 tot 60 minuten mee doet voor ze een nieuwe in hun mond steken… We hebben hier nog 6 dagen en dan willen we ook het eiland rondgaan, meer van de natuur en cultuur daar gaan zien. WIl je meer lezen over Yap, Micronesië, hun website is goed gevuld met informatie! www.visityap.com
We sluiten af met het mooiste van onze tijd hier tot nu toe: het duiken is geweldig! We doen steeds 1 trip per dag met 2 duiken op verschillende plekken. De eerste 2 en laatste 2 duiken deden we met een ander koppel erbij, de middelste 2 duiken waren we alleen op de boot met de kapitein, de dive master en in dit geval nog een begeleider. De eerste duik is eigenlijk altijd naar de ‘cleaning station’ van de Manta Rays. Dat is een plekje op het rif waar de manta’s doorheen zwemmen en dan schoon gegeten worden door de kleine visjes. Hoewel het bijna gegarandeerd wordt dat je ze ziet hebben we de eerste keer ruim een uur op die plek stil gezeten en niets gezien… Maar deze duik kwamen er 5 stuks: ze zwommen 4x langs en het is echt magisch om die grote dieren langs of over je heen te zien vliegen. Met een spanwijdte van 2 tot 3 meter is dat heel imposant! Op onze instagram zal ik het filmpje van Timothy plaatsen!
De tweede duik gingen we naar de haaien! Die zagen we al toen de boot aankwam, maar om ertussen te zwemmen is ook te gek. Ik was niet bang van ze maar als ze ineens dichtbij komen realiseer je je wel dat het haaien zijn……
Liefs Timothy & Wendy
