Alo!
… is hallo in Bislama, de algemene taal die op Vanuatu gesproken wordt. Deze taal lijkt (voor ons) op het Pijin van de Solomons: een verbasterde Engelse taal. Op 13 januari kwamen we aan op Vanuatu. Weer wennen aan ander geld en andere gebruiken, dus ook niet echt op de hoogte van hoeveel alles kost. Bovendien zijn we nu in het meest toeristisch land van onze reis aangekomen: Vanuatu is een beetje het Spanje van Australië. Dat betekent maar 1 ding: je kunt in de maling genomen worden waar je bij staat. Voor de eerste taxi hebben we bijvoorbeeld 3000 Vatu betaald i.p.v de normale 300 Vatu… Welkom op Vanuatu!
Time really flies when you’re having fun….
Het is pas anderhalve maand geleden dat we in Taiwan, onze eerste stop, landden. Toen voelde het alsof we eindelijk begonnen na zo lang wachten!! En je weet dat het snel gaat, dus ik kan eigenlijk niet zeggen dat dit ‘nu al’ bijna het einde is. Toch voelt het zo. Gelukkig hebben we zóveel mooie dingen gezien en gedaan. Tim heeft tijdens de reis al een fotoboek bijgehouden; dus steeds als hij eraan werkt krijg ik een kleine terugblik.
Blurb
Dat is trouwens echt een tip die ik jullie kan meegeven, mits je een laptop bij je hebt. Check elke dag even je foto’s, gooi gelijk weg wat niet gelukt is en start met bepalen wat fotoboekwaardig is. Het programma Blurb werkt offline dus je hebt geen internet nodig om het boek te maken. Je moet hem aan het einde alleen uploaden om te laten produceren. Tim doet dit al heel lang en daardoor heeft hij van al zijn (en onze) reizen mooie boeken. We hebben weinig in onze Tiny house maar deze boeken moeten erin! Ze liggen in de huiskamer waar je er altijd even in kunt bladeren. Trouwens, je kunt door reizigers gemaakt boeken daar ook kopen! Check de website.
Pre-planning vakantie Vanuatu
We willen alles uit onze 2 weken Vanuatu halen wat erin zit. Daarnaast willen we de laatste paar dagen relaxen en uitrusten op een strand. Daarom hebben we ergens op de Solomons alles al een beetje uitgedacht en gepland. Ook hier betekent het dat je naar de andere eilanden van Vanuatu moet gaan. Dit wordt onze planning:
- 13-15 jan Port Vila – Treehouse Backpackers – stad verkennen
- 15-18 jan Tanna – Apera Beach Bungalows – Naar vulkaan Mount Yasur + snorkelen
- 18-24 jan Espiritu Santo – Coral Sea Motel – Duiken + snorkelen
- 24-29 jan Port Vila – Hideaway island – Niksen!
Air Vanuatu
Om dit te halen boeken we tickets via Air Vanuatu, de lokale airline. We horen ergens al dat ze niet helemaal betrouwbaar zijn en dat blijkt ook wel. We hebben heel specifiek voor bepaalde vliegtijden gekozen, maar krijgen een paar uur voor onze eerste vlucht al een email dat we een paar uur vertraging hebben. Weer even later blijkt dat dat teruggedraaid wordt, dus moeten we alsnog snel naar het vliegveld. Daar eenmaal aangekomen en ingecheckt vertrekken we uiteindelijk alsnog later. Later meer over Air Vanuatu…
Port Vila
Dat het hier toeristisch is merken we gelijk in ons hostel. Op de tweede avond spelen we Cluedo met een Duitser, 2 Fransen en en Amerikaanse. Allemaal werken ze in Australië of Nieuw Zeeland en zijn hier voor een uitstapje omdat het zo dichtbij is. Aangezien we deze reis meestal alleen waren op onze bestemmingen was dit wel even gezellig! Ook het hostel was een heel relaxte plek. Port Vila was niet heel spannend. Voornamelijk souvenirwinkeltjes, een grote markt en ’s avonds uitgestorven. We moesten echt zoeken naar een plek waar we konden eten de eerste avond! De volgende avond hebben we lekker makkelijk in het hostel gekookt. Onze favoriet: super goedkope en lekkere ramen. Altijd en overal beschikbaar!
Tanna, Vanuatu
Hier was het weer een beetje zoals we het liever hadden. Heel rustig, echt een dorpje waar je met public transport van minibusjes heel makkelijk overal heen kon. We logeerden in Apera Beach Bungalows net buiten het centrum. Fijn plekje met wat bungalows in een heel ruime tuin, direct aan het strand, met 2 dames die heel goed voor ons zorgden! Anna is de host en zij wordt meestal bijgestaan door Judy, bijna een lilliputter die ons doet denken dat zij misschien van de Lysepsep-tribe komt… Maar we durfden het eigenlijk niet te vragen. Er schijnt een culturepark te zijn waar je hun dorp kunt bezoeken, maar we konden het niet (op tijd) achterhalen. Het snorkelen viel helaas tegen, zowel bij ‘ons’ strand als bij het White Grass Resort even verderop. Maar we zijn inmiddels ook wel heel veel moois gewend..
Kava
Hier op Tanna hadden we wel eindelijk onze eerste kava te pakken! De chauffeur van onze minivan heeft ons meegenomen naar de kava bar. We hebben 2 koppen gedronken en zijn toen afgezet bij onze bungalow. Daar hebben we een half uur voor pampus op ons terras gezeten!! 😀 Het is lastig om uit te leggen wat de effecten allemaal zijn ,maar ik heb een website gevonden waar het duidelijk op staat uitgelegd. Maar we kwamen hier voor de vulkaan 😉
Mount Yasur: de vulkaan bekijken
Met vervoer vanaf Apera gingen we in de middag richting de vulkaan aan de andere kant van het eiland. Na een uurtje rijden worden we gedropt bij de ingang en onderga je eerst een ritueel met de chief van het dorp: 2 dansen en een safety briefing. Vervolgens worden we achterin de klaarstaande jeeps geladen en tijdens een wildemansrit naar de top gereden! Dan loop je nog zo’n 5 minuten naar boven en kijk je in een gapend gat waar een hoop rook uitkomt. Dat is om je even te laten wennen, want daarna ga je nog een klein stukje hoger en kijk je in het oog van de aarde: direct naar de lava! Om het compleet te maken volgt er ineens een donder, harde klap en een uitbarsting! En dat gaat zo door totdat het tijd is om weg te gaan. We stonden er zo’n 2 uur en het was nog steeds niet lang genoeg. Wij hebben de zonsondergang-ronde gedaan, zodat je de vulkaan bij licht en in het donker ziet. Je kunt er echter ook met zonsopgang of in de middag heen. De ronde met zonsopgang is denk ik ook heel mooi, omdat er dan vaak minder wind is en daardoor wat minder rook.
+ 1 dag
Ons verblijf op Tanna duurde een dagje langer dan we gepland hadden. Op de dag dat we zouden vertrekken bleek dat er weer vertragingen waren en uiteindelijk werden zelfs alle vluchten van en naar Tanna gecanceld. Iets met een kapot vliegtuig en een in de knoop gelopen planning. Er waren nog 1 of 2 kleine charters, maar verder kwam er niemand van of naar het eiland. We waren met een klein propellervliegtuig gekomen. Toen we een dag later alsnog zouden vertrekken zat het vliegveldje vol mensen. Iedereen werd dus een beetje nerveus toen dat kleine vliegtuigje aankwam. Wie mag erin en wie niet? Gelukkig zijn we uiteindelijk z3 uur later dan verwacht met een groter vliegtuig allemaal opgehaald en alsnog naar Santo gevlogen. Later meer over Air Vanuatu…
Espiritu Santo
Hier is het duiken weer een grote trekpleister, dus vooraf hadden we al contact met Allan Power diving: één van de oudste duikshops van het eiland. Zij doen alleen shore dives, wat betekent dat je vanaf het strand het water inloopt i.p.v dat je met een boot naar een duikplek gaat. Dit is mogelijk omdat de 2 locaties waar we heen willen vlak aan de kust liggen. Het gezonken schip de SS President Coolidge en Million Dollar Point. Eerst gaan we echter naar het Coral Sea Motel.
Slapen in Luganville
Ook hier hebben we weer een fijne plek gevonden om te overnachten: het Coral Sea Motel heeft mooi uitzicht en zelfs een wasmachine die we mogen gebruiken! Tot nu toe spoelden we de was af onder de kraan als dat nodig is, dus een keertje echt wassen is ook wel lekker! Ook hebben we een waterkoker en koelkastje op de kamer, dus kunnen we ook een keer ’s avonds thuis eten. Voor ramen (noodles) heb je alleen de waterkoker nodig en we eten uit mijn duikbril-koker 😀
Duikspot 1: SS President Coolidge
Daar gaan we weer, alle duikgear bij elkaar zoeken, formulieren tekenen en naar de duikplek! Eerst naar de SS President Coolidge. Ooit een luxe cruiseschip die later voor de oorlog ingezet werd. Bij aankomst op de grote basis op Santo dacht de kapitein een makkelijkere route te nemen, maar wist niet dat die beveiligd was met mijnen. Bijna iedereen heeft het overleefd en kon op tijd op land komen. Gezien het formaat hebben we alleen rond de voorkant gedoken en konden een sneakpeak nemen op alle dekken. De kappersstoel, wc’s, de auto’s die op dek stonden en de vele vissen, kreeftjes en koralen die er na zoveel jaren op zijn gegroeid.
Duikspot 2: Million Dollar Point
Aan het eind van de oorlog kon Amerika de materialen niet mee terug nemen. Zij boden het daarom voor heel weinig aan de Fransen aan, de bestuurders van Vanuatu destijds. Die wilden er een slaatje uit slaan en weigerden te betalen, denkend dat ze het toch wel zouden krijgen. Foutje…. Amerika heeft toen alles in zee gegooid: wat er zelf niet in kon rijden werd er zelfs ingeduwd met een bulldozer. Die bulldozers ging uiteindelijk zelf als laatste ook de zee in en daarna is de pier opgeblazen. Opgeruimd staat netjes…. Santo heeft er echter wel een toeristische trekpleister aan overgehouden. Bizar om te zien hoeveel banden er liggen van de vele auto’s en trucks: het strand ligt helaas ook vol glas van de kratten met flesjes die achtergelaten zijn. Natuurlijk zijn er overal heel veel en mooie visjes. De clownsvis (Nemo) kom je echt overal tegen, maar toch blijft heel gaaf. Pittig ding want hoe klein ze ook zijn hun Anemoontje (waarin ze wonen) beschermen ze altijd!
Blue holes
Een dorpje in het Noorden van het eiland en is volgens de jongens van Allan Power de moeite waard om de snorkelen. Omdat we nog een paar dagen hadden zonder echt plan, hebben we een taxi en treehouse geregeld en zijn we die kant op gegaan met een taxi. Onderweg zijn we bij 2 blue holes gestopt om te zwemmen. Dat zijn grote vijvers ergens langs de rivier met heel helder water. In het kader van ‘moet je gezien hebben’ zijn we daar gestopt. Leuk maar na een half uurtje heb je het ook wel gezien.
Port Olry, Vanuatu
Port Olry is echt een klein gehuchtje met een heel mooi strand. We komen in een soort oase van rust terecht en slapen in een traditionele boomhut. Zonder stroom, want dat is niet traditioneel volgens de eigenaresse! 😀 Gelukkig zijn de wc’s dichtbij, maar je moet wel via een benenbrekend trapje van en naar de hut. Binnen het rif liggen twee eilandjes waar we deze 2 halve dagen hebben gesnorkeld. Hoewel het koraal een beetje tegenviel, hebben we wel nog 3 schildpadden gezien. Ik hoopte heel erg dat we Dudongs tegen zouden komen, maar die bleken daar bij nader inzien toch niet zo vaak te komen…
Liften
Voor de terugweg gingen we er vanuit dat we wel een taxi konden aanhouden, maar aangezien dit dorp in de ochtend leegloopt omdat iedereen in Luganville werkt, moesten we behoorlijk lang wachten! Gelukkig kwam er een truck voorbij van een tourorganisatie die ons in de achterbak wilde meenemen. Perfect en een stuk goedkoper dan die taxi! Hij maakte wel weer een tussenstop bij de Blue hole voor zijn gasten, maar Chris en Tim hebben zich wel vermaakt met leuke spelletjes!
Zo: dit is een hele lange blog geworden, maar ik liep een beetje achter! Ik wil de blog eigenijk nog niet helemaal afsluiten, dus ik stop bij onze laatste week. Er komt dus nog 1 blog achteraan! Dan vertel ik je ook het laatste verhaal over Air Vanuatu: de reden dat ik nu alleen bij de Mac op Sydney airport achter de laptop zit… 🙂 Wil je nog wat weten of heb je vragen: stel ze dan gerust! Dan kan ik ze in de laatste blog beantwoorden.
Greetings!
Wendy en Timothy
Zelf een reis boeken? Ontdek hier onze aanbevolen meer duurzame vakanties!
